تفاوت روانشناسی و مشاوره روانشناسی در اهداف کارکردی آن ها است.امروزه اکثر افراد روانشناسی را مساوی با مشاوره می دانند، و اکثر افراد در زبان عامیانه واژه های روانشناس و مشاور را به جای هم بکار می برند، در صورتی که روانشناسی و مشاوره دو مقوله ی جدا از هم هستند که ما در این مقاله می خواهیم تفاوت آن ها را بدانیم و به بررسی هر کدام بپردازیم پس با ما همراه باشید.
روانشناسی
در واقع روانشناسی از زیر شاخه های زیادی تشکیل شده است. این شامل تخصص های استانداردی مانند روانشناسی تربیتی و روانشناسی پیشرفتی و شامل تخصص های اختصاصی مانند روانشناسی مصرف کننده و روانشناسی محیطی می شود.
هر روانشناس بالینی ای که به صورت یک به یک با مشتری ها کار می کند، یک مدرک پزشکی خواهد گرفت. برنامه های سلامت روانی دانشگاه بسیار رقابتی است و روی تحقیقات، آمار و ارزیابی روانی تمرکز می کنند. در حالی که یک روانشناس وقت خودش را در صحنه سپری می کند، همان مقدار زمان را به کامل کردن پایان نامه اش و انجام تحقیقات اختصاص می دهد.
روانشناسان بالینی افرادی با مشکلات روانی متنوع را ارزیابی و درمان می کنند. روانشناسان بالینی، آموزش بیشتری در مورد آسیب شناسی روانی و نحوه درمان بیماری های جدی روانی مانند اسکیزوفرنی دریافت می کنند. برخی در بحران های روانی مانند عزاداری تخصص دارند و برخی دیگر بر روی اختلالات روانی مزمن تمرکز می کنند. بقیه ی آن ها به عنوان کسی در نظر گرفته می شوند که در چند رشته تخصص دارند و با طیف گسترده ای از مشتریان مانند بچه ها، دانش آموزان و افراد بالغ بزرگ تر کار می کنند. روانشناسان بیشتر در بیمارستان ها، درمانگاه های خصوصی و مراکز بهداشتی کار می کنند. اکثر برنامه های روانشناسی بالینی از برنامه ی آموزشی ای پیروی می کنند که مطابق با استاندارد های تمرینی و راهنمای آموزشیِ انجمن روانشناسی آمریکا است.
مشاوره روانشناسی
روانشناسان مشاوره معمولاً دارای مدرک کارشناسی ارشد هستند ، اما این برنامه ها طولانی تر از سایر رشته ها هستند. برخی از تخصص های مشاوره مانند مدرسه یا مشاوره شغلی فقط به ۴۸ ساعت ترم نیاز دارند در حالی که اکثر برنامه های مشاوره ی سلامت روانی به ۶۰ ساعت ترم نیاز دارند. همانطور که گفته شد، یک روانشناس بالینی، به احتمال زیاد بیشتر با بیماری های روانی جدی کار خواهد کرد اما یک مشاور بیشتر با مشکلات سازگاری متنوع کار خواهد کرد.
در جریان مدرسه، روانشناسان مشاور، آمار و روان سنجی را می آموزند اما بیشتر روی تحقیقات کاربردی و بهترین تمرین های مشاوره تمرکز می کنند. بیشتر برنامه های دیپلم مشاوره ی سلامت روانی روی آسیب شناسی روانی و ارزیابی دست می گذارند. برای کمک به مردم برای بهبود کیفیت زندگی شان کار کمیتی کم تر و کار کیفی بیشتری وجود دارد. روانشناسان مشاوره با روانشناسان بالینی نقاط مشترک زیادی دارند اما آن ها به سادگی روی دنیای واقعی و مشکلات سازگاری تمرکز می کنند. روانشناسان مشاوره در سازمان های خصوصی، آکادمیک و بهداشتی مشغول به کار هستند. برنامه های مشاوره از برنامه آموزشی ای تبعیت می کند که توسط شورای اعتباربخشی مشاوره و برنامه های آموزشی مرتبط تنظیم شده است. (CACREP)
تفاوت روانشناسی و مشاوره
- کسانی که به مشاور مراجعه می کنند اغلب دارای مشکلات حادی نیستند و آن ها به دنبال راهنمایی و حل این مشکلات هستند که برای همین می توانند به مشاور مراجعه کنند.
- مشاور بیشتر به افراد کمک می کند تا انتخاب های بهتری داشته باشند در صورتی که خدمات روانشناسی مسائل مختلف را دقیق تر و با جزئیات بیشتر ریشه یابی می کند تا به حل آن مشکل بپردازد.
- یکی دیگر از تفاوت های روانشناسی و مشاوره این است که مشاوره کمتر به گذشته افراد رجوع می کند و ریشه یابی انجام نمی دهد بلکه برای آینده هدف گذاری می کند.
- مشاوره نمی تواند اختلالات مختلف از قبیل : وسواس ، اضظراب و اعتماد به نفس را درمان کند بلکه این امور را فقط توسط خدمات روانشناسی و خدمات روانپزشکی درمان می شوند.
حال با بررسی عمده تفاوت های روانشناسی و مشاوره برای اینکه بدانید به کدام یک از این دو مورد مراجعه کنید لازم است بدانید که اگر مشکل حادی ندارید و بیشتر مشکل شما نیاز به راهنمایی و هدایت دارد می توانید مشاور را برای خود انتخاب کنید ولی اگر مشکلاتی دارید که در طول زمان حاد تر شده و مربوط به گذشته ی شما می شود باید به روانشناس مراجعه کنید تا با ریشه یابی مشکلات بتواند شما را به بهترین شکل راهنمایی کند.
تفاوت های شغلی
روانشناسان بالینی باید از طریق مصاحبه ها و ارزیابی های تشخیصی، مشکلات روانی متنوع را ارزیابی، تشخیص و درمان کنند. در حقیقت، وظیفه ی شغلیِ اصلیِ یک روانشناس بالینی انجام طیف گسترده ای از تست ها مانند تست IQ، احساسات یا اعصاب برای بیماران یک باره است. از طرف دیگر، بیشتر ایالت ها تست های روان سنجی ای که مشاوران می توانند انجام بدهند را محدود می کنند. بعضی اوقات آنها زیر نظر یک روانشناس کار می کنند.
یک روانشناس مشاوره بیشتر زمان خود را در کار کردن با مشتری های کوتاه مدت و بلند مدت سپری خواهد کرد تا به آن ها کمک کند تا با مشکلاتشان دست و پنجه نرم کنند. آن ها به بیماران کمک می کنند تا مشکلات شخصی شان مانند اضطراب اجتماعی و مشکلات کنترل خشم را تشخیص داده و آن ها را درک کنند. آن ها با دقت راهنمای مشاوره را دنبال می کنند تا به بیمارانشان در پیدا کردن راه حل مناسب برای مشکلاتشان کمک کنند. مشاوران تمایل دارند تا در یک زمینه ی مشخص مانند کار اجتماعی، خانواده درمانی، سوء مصرف مواد یا اختلالات رفتاری تخصص پیدا کنند.
در پایان ، تفاوت اصلی بین روانشناسی و مشاوره روانشناسی در این است که اولی شامل مقداری تحقیق و ارزیابی می شود در حالی که دومی شامل درمان رو در رو (یک به یک) می شود.