هیجان چیست؟
هیجان،تعریف های مختلفی از دیدگاه روان شناسی دارد،اما به بخشی از شخصیت،فکر،احساس و رفتار فرد،هیجان می گویند.هیجان می تواند منشاء بدنی و غیربدنی داشته باشد.این حس،از جنس فکرنبوده و ناگهانی بروز کرده و به راحتی نیز تغییر می کند.منشاء هیجان گاهی مشخص بوده و در مواردی نیز نامشخص است.هیجان می تواند محرک بیرونی و درونی داشته باشد.
هیجانات مثبت و منفی :
هیجان های مثبت ( غرور،امیدواری و لذت ) و هیجان های منفی ( خشم،اضطراب،ناامیدی،شرم وخستگی ) می باشد.هیجان های مثبت شامل شادی،خوش بینی و امید،علاقه و عشق و هیجان های منفی شامل ترس،خشم،نفرت،غم،احساس گناه،شرمساری و استرس می باشند.تفکر عمومی این است که هیجان های مثبت،پیامدهای مثبت و هیجان های منفی،پیامدهای منفی دارد.بااین حال،هرکدام ازاین دو دسته هیجان از محاسنی برخوردارهستند.هیجان های مثبت دایره ی تفکر آدمی را وسعت می بخشند،باعث گسترش آفرینندگی،کنجکاوی و پیوند بیشتر با دیگران می شوند،به کشف دیدگاه ها و پیوندهای اجتماعی و کسب مهارت های جسمانی و اجتماعی می انجامند،بر منابعی که فرد در مقابله با مسائل و مشکلات به کار می گیرد،می افزایند و توانایی سازگاری تکاملی مثل تولیدمثل را افزایش میدهند.از سویی،هیجان های منفی منابع انگیزشی برای دفاع از خود،ایجاد روحیه ی همکاری (احساس گناه) و جست و جوی عدالت (خشم)هستند،جنبه ی اطلاع دهنده دارند(برای مثال،غمگینی از فقدان خبرمیدهد) و به یادگیری کمک میکند.احساس منفی نشان دهنده ی وجود مشکلی است و ما را بر می انگیزد تا به مسئله بپردازیم.
هیجانات چنان جنبه ی همه گیری از زندگی هستند که میتوان آن ها را از زوایای مختلف و ابعاد گوناگون بررسی کرد.یکی از اهداف بازشناسی و تشخیص هیجانات،پیشرفت به سمت توسعه ی هوش رایانه ها و هوش مصنوعی جهت ساختن رابطه های کاربری مؤثر و همین طور بهبود کیفیت خدمات سلامت روانی از آن طریق است.در مطالعه ی مفهوم هیجانات،به طورمعمول روانشناسان از پاسخ های شفاهی افراد درمورد وضعیت هیجانی آن ها استفاده می کنند.
در زمان های اخیر هیجانات بیشتر با توجه به حالت های صورت و چهره به عنوان تلاشی برای تثبیت تعریفی واحد برای هیجانات انسانی مطالعه و بررسی شده اند.در عین حال نمی توان مطمئن بود و بر این اطمینان تکیه کرد که حالت های هیجانی تأثیر مشابهی روی افراد مختلف خواهند داشت.بنابراین،مطالعه روی جالت های چهره اگرچه میتوانند مفید باشند،چندان تعمیم پذیرنیست.به عنوان مثال،وقتی از کسی بپرسند (( ترس چگونه هیجانی است؟ )) ممکن است دست لرزان خود را نشان دهد،ولی این به آن معنی نیست که هرکسی که دستانش نمی لرزد نترسیده یا برعکس هرکه دستش می لرزد الزاما نمی ترسد.ممکن است تجربه کرده باشید شرایطی را که به کسی گفته باشید احساس شادی می کنید وآن ها پاسخ داده باشند که چندان شاد هم به نظر نمی رسید.طبیعی است که آن ها علائم بیرونی شما را با آنچه در ذهن آن ها شبیه به شاد بودن است مقایسه می کنند.این به این معنی است که افراد می توانند بااستفاده از حالت های صورتشان هیجانات خود را پنهان کنند،که شاید هرکدام از ما زمانی این کار را کرده باشیم.هیجانات تنها تجربه نمی شوند،بلکه نسبت به آن ها واکنش هم نشان داده می شود.واکنش های فیزیولوژیکی که شامل تغییرات در سامانه ی عصبی خودکار است و به نوعی می توان آن را اساس احساس کردن هیجان دانست.همین طور این احساس می تواند در نواحی مشخصی از مغز ایجاد شود که براساس آن پاسخ های فیزیولوژیکی ما را کنترل کند.
