افسردگی چیست؟
افسردگی یک بیماری شایع و جدی پزشکی است که بر احساس شما ، نحوه فکر کردن و نحوه عملکرد شما تأثیر منفی می گذارد. افسردگی باعث احساس غم و اندوه و یا از دست دادن علاقه به فعالیتهایی است که قبلا از نجام آنها لذت می بردیم. افسردگی می تواند منجر به انواع مشکلات عاطفی و جسمی شود و توانایی عملکرد فرد را در محل کار و خانه کاهش دهد. خوشبختانه این بیماری قابل درمان است.
علائم افسردگی :
- احساس غم و اندوه یا احساس افسردگی می کنید.
- از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیتهایی که قبلا لذت می بردید.
- تغییر در اشتها – کاهش وزن .
- نمی توانید به درستی بخوابید.
- از دست دادن انرژی یا افزایش خستگی.
- احساس بی ارزشی یا گناه.
- فکر مرگ یا خودکشی.
- همچنین ، شرایط پزشکی (به عنوان مثال ، مشکلات تیروئید ، تومور مغزی یا کمبود ویتامین) می تواند علائم افسردگی را نشان دهد.
افسردگی در هر زمان ممکن است اتفاق بیوفتد ، اما به طور متوسط ،در اواخر نوجوانی تا اواسط دهه 20 ظاهر می شود. زنان بیشتر از مردان دچار افسردگی می شوند. برخی از مطالعات نشان می دهد که یک سوم زنان یک دوره افسردگی اساسی را در طول زندگی تجربه می کنند.
افسردگی با غم و اندوه و ناراحتی متفاوت است
مرگ یک دوست عزیز ، از دست دادن شغل یا پایان یک رابطه ، تجربیات سختی است که یک فرد می تواند تحمل کند. طبیعی است که احساس غم و اندوه در پاسخ به چنین شرایطی بروزدهد. کسانی که دچار ضرر و زیان هستند ممکن است خود را “افسرده” توصیف کنند.
غمگین بودن به معنای افسردگی نیست. روند اندوه برای هر فرد طبیعی و برخی از افرادهمان ویژگی های افسردگی را دارند.
در غم و اندوه ، احساسات دردناک موج می خورد که غالباً با خاطرات مثبت از آن فرد از دست رفته درهم می آمیزند. در افسردگی ، خلق و خو افراد بیش از دو هفته کاهش می یابد.
در غم، عزت نفس معمولاً حفظ می شود. در افسردگی فرد احساس بی ارزشی می کند .
برای برخی از افراد ، مرگ یک دوست عزیز می تواند افسردگی اساسی را به همراه آورد. از دست دادن شغل یا قربانی یک حمله جسمی یا یک فاجعه بزرگ می تواند برای برخی از افراد به افسردگی منجر شود. با وجود برخی همپوشانی بین اندوه و افسردگی ، آنها متفاوت هستند. تمایز بین آنها می تواند به مردم کمک کند تا پشتیبانی یا درمان مورد نیاز خود را دریافت کنند.
عوامل خطر برای افسردگی
افسردگی می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد – حتی شخصی که به نظر می رسد در شرایط نسبتاً ایده آل زندگی می کند.
عوامل مختلفی می توانند در افسردگی نقش داشته باشند:
- بیوشیمی: تفاوت در برخی مواد شیمیایی در مغز ممکن است به علائم افسردگی کمک کند.
- ژنتیک: افسردگی می تواند در خانواده ها ایجاد شود. به عنوان مثال ، اگر یک دوقلوی یکسان دارای افسردگی باشد ، دیگری 70 درصد احتمال دارد که بعضی اوقات در زندگی دچار این بیماری شود.
- شخصیتی: افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند ، که به راحتی دچار فشار روانی می شوند ، یا عموما بدبین هستند ، به نظر می رسد بیشتر دچار افسردگی می شوند.
- عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض مداوم خشونت ، غفلت ، سوءاستفاده یا فقر ممکن است برخی از افراد را در معرض افسردگی قرار دهد.
افسردگی چگونه درمان می شود؟
افسردگی یکی از قابل درمان ترین اختلالات روانی است. بین 80 تا 90 درصد از افراد مبتلا به افسردگی در نهایت به درمان پاسخ می دهند. تقریباً همه بیماران از علائم خود تسکین می یابند.
قبل از تشخیص یا معالجه ، یک متخصص بهداشت و درمان باید ارزیابی کاملی از جمله صحبت با فرد بیمار و احتمالاً معاینه جسمی را انجام دهد. در بعضی موارد ، آزمایش خون ممکن است انجام شود تا اطمینان حاصل شود که افسردگی ناشی از شرایط پزشکی مانند مشکل تیروئید نیست. ارزیابی برای شناسایی علائم خاص ، تاریخچه پزشکی و خانوادگی ، عوامل فرهنگی و عوامل محیطی است تا بتوان به یک تشخیص و برنامه ریزی یک دوره معالجه پرداخت.
دارو:
داروهای ضد افسردگی ممکن است در هفته یا دو هفته پس از استفاده بهبودی ایجاد کنند. ممکن است درمان کامل برای دو تا سه ماه دیده نشود. اگر بیمار بعد از گذشت چند هفته بهبودی کمی پیدا کند یا هیچ مشکلی نداشته باشد ، روانپزشک وی می تواند دوز دارو را تغییر داده یا یک داروی ضد افسردگی دیگر را اضافه یا جایگزین کند. در بعضی شرایط ممکن است داروهای روانگردان دیگری نیز مفید واقع شوند. شما باید به پزشک خود اطلاع دهید که دارویی که تجویز کرده مؤثر است یا خیر و یا عوارض جانبی برایتان دارد یا خیر .
روانپزشکان معمولاً توصیه می کنند که بیماران پس از بهبود علائم ، شش یا چند ماه دیگر به مصرف دارو ادامه دهند.
روان درمانی:
روان درمانی یا “گفتاردرمانی” گاهی اوقات به تنهایی برای درمان افسردگی خفیف استفاده می شود. برای افسردگی متوسط تا شدید ، روان درمانی اغلب همراه با داروهای ضد افسردگی استفاده می شود. درمان رفتاری شناختی (CBT) در درمان افسردگی مؤثر است. CBT نوعی از روش درمانی است که در حال حاضر خیلی از روانشناس ها از آن استفاده می کنند. CBT به فرد کمک می کند تا افکاری که باعث تحریک افسردگی میشود را تشخیص دهد و سپس رفتارها و تفکر را تغییر دهد.
روان درمانی ممکن است فقط فرد را درگیر کند ، اما می تواند دیگران را نیز درگیر کند. به همین دلیل، خانواده درمانی می تواند به حل مسائل در این روابط کمک کند.
بسته به شدت افسردگی ، درمان می تواند چند هفته یا خیلی بیشتر طول بکشد. در بسیاری از موارد ، پیشرفت قابل توجهی در 10 تا 15 جلسه ایجاد می شود.
درمان با تشنج الکتروشوک (ECT)
یک روش درمانی است که بیشتر برای بیماران مبتلا به افسردگی شدید یا اختلال دو قطبی که به سایر درمانها پاسخ نداده اند ، مورد استفاده قرار می گیرد. در حالی که بیمار تحت بیهوشی قرار دارد ، تحریک الکتریکی مختصری از مغز انجام می شود. ECT از دهه 1940 مورد استفاده قرار می گیرد و سالها تحقیق منجر به پیشرفت های اساسی شده است. این بیماری معمولاً توسط تیمی از متخصصین آموزش دیده پزشکی شامل روانپزشک ، متخصص بیهوشی و یک پرستار یا دستیار پزشک اداره می شود.
