سندروم خستگی مزمن
یعنی همه جا و همه وقت احساس خستگی کنید، که ممکن است با فعالیت بدنی یا ذهنی، بدتر شود اما با استراحت کردن برطرف نمیشود.
خستگی مزمنChronic Fatigue Syndrome
یک بیماری پزشکی پیچیده ، خسته کننده و طولانی مدت است که با علائم و معیارهای اولیه مورد نیاز تشخیص داده می شود ، که اغلب شامل طیف وسیعی از علائم است.
اختلالی است که خیلی از افراد به آن مبتلا هستند ولی هیچ اطلاعی از آند ندارند.
نکته جالب!
اگر فرد آزمایش بدهد همه چیز نرمال است.
نه عفونتی در بدن او دیده میشود، نه هورمون هایش نامرتب است، نه ویتامین‌هایش کم است، یعنی بدن سالم است ولی فرد خسته است، احساس کوفتگی در بدنش دارد، اصطلاحا انگار کوه کنده است.
علت
علت CFS ناشناخته است.
براساس آمار مرکز کنترل و پیشگیری که از بیماری آمریکا CDC اعلام کرده است، افراد زیادی به این سندروم مبتلا هستند و شیوعش در خانم ها چهار برابر بیشتر از آقایان میباشد.
تصور می شود که عوامل ژنتیکی ، فیزیولوژیکی و روانشناختی برای ایجاد و تداوم شرایط با هم کار می کنند.
گزارش سال 2016 موسسه پزشکی بیان می کند که CFS یک بیماری مبتنی بر بیولوژیک است ، اما این ناهنجاری های بیولوژیکی حساس و خاص نیستند تا به عنوان یک تشخیص مفید باشند.
علائم و نشانه ها
اگر علائم زیر را به مدت بیش از شش ماه داشته باشند و شدت علائم در ۵۰ درصد از موارد، متوسط یا شدید باشد، احتمال دارد که به این سندروم مبتلا باشید.
مراکز کنترل و پیشگیری بیماری های ایالات متحده (CDC) این معیارها را برای تشخیص توصیه می کند:
1.توانایی انجام فعالیتهای معمول نسبت به قبل از بیماری بسیار کاهش یافته است.
این افت سطح فعالیت همراه با خستگی رخ می دهد و باید شش ماه یا بیشتر طول بکشد.
2.بدتر شدن علائم پس از فعالیت بدنی یا ذهنی که قبل از بیماری مشکلی ایجاد نمی کرد.
پیش بینی میزان فعالیتی که ممکن است باعث تشدید بیماری شود برای فرد دشوار است و این کاهش اغلب 12 تا 48 ساعت پس از فعالیت بروز می کند.
“عود” یا “سقوط” ممکن است روزها ، هفته ها یا بیشتر طول بکشد. این به عنوان بیماری پس از ورزش نیز (PEM) شناخته می شود.
3.مشکلات خواب.
مردم هنوز هم ممکن است احساس خستگی پس از خواب شبانه کافی داشته باشند، و یا ممکن است برای بیدار ماندن، خواب رفتن یا در خواب ماندن تلاش زیادی بکنند.
علاوه بر این ، یکی از علائم زیر باید وجود داشته باشد:
مشکلات تفکر و حافظه (اختلال عملکرد شناختی ، گاهی اوقات به عنوان “مه مغزی” توصیف می شود).
در حالت ایستاده یا نشسته سبکی سر ، سرگیجه ، ضعف ، غش یا تغییرات بینایی ممکن است رخ دهد ( عدم تحمل ارتواستاتیک ).
