اضطراب
اضطراب شکاف بین زمان حال و آینده،بین اینجا و آنجا است.
هر وقت که ما واقعیت زمان حال را ترک کرده و دل مشغول آینده می شویم،دچار اضطراب خواهیم شد.
اگر عملکرد هایی را در آینده انتظار داشته باشیم مانند امتحانات،سخنرانی ها،یا جلسات درمان،در این صورت ما چیزی جز ترس از صحنه (صحنه هراسی) نداریم.
آن امتحان را من چگونه خواهم داد؟
سخنرانی من چگونه به پایان خواهد رسید؟
ما درباره ی چیزهای شگفت انگیزی که اتفاق خواهند افتاد نیز پیش بینی اضطرابی را تجربه می کنیم :
اصلاً نمی توانم برای رسیدن به تعطیلات صبر کنم!
از نظر پرلز،راه حل اضطراب واضح است :
در زمان حال،نه در شکاف بین حال و آینده،زندگی کنید.
مراجعان با یادگیری بودن کامل در زمان حال،می توانند اضطراب را به شور و هیجان تبدیل کنند.
برای بسیاری از ما پیش آمده است که در حین فعالیت های روزمره،همواره نگران موضوعی دیگر هستیم.
براساس آمارها 38% از انسان ها،هر روز با نگرانی دست و پنجه نرم می کنند.
در واقع این مسئله،یک موضوع طبیعی است،
ولی اگر بر کارایی شما در زندگی یا شغلتان تأثیر بگذارد باید برای رفع آن اقدام کنید.
در این راستا اخیراً در تحقیقاتی جدید مشخص شده که استفاده از مداد و کاغذ می تواند به کاهش این آشفتگی ها کمک نماید.
در این تحقیقات تعدادی دانشجوی مضطرب،انتخاب شدند
و به آن ها گفته شد قرار است وظیفه ی مشخصی را انجام دهند،
ولی پیش از شروع کارها توسط دانشجویان،ابتدا فرصتی هشت دقیقه ای برای نوشتن به آن ها داده شد.
از یک گروه دانشجویان درخواست شد که در خصوص نگرانی هایشان در مورد وظیفه ای که قرار بود در این آزمایش به آن ها محول شود بنویسند.
از گروه دیگر نیز خواسته شد که کارهایی که دیروز دیروز انجام داده بودند را یادداشت کنند.
سپس وظایف به همه ی آن ها سپرده شد و همزمان نیز دقت،عکس العمل و فعالیت مغزی آن ها زیر نظر بود.
نتیجه ی تحقیق پس از انجام وظایف،بسیار جالب بود؛
در حالی که دقت و سرعت انجام وظایف هر دو گروه یکسان بود،
ولی گروهی که از نگرانی های وظیفه ی پیش روی خود نوشته بودند،
به طرز بسیار کارآمد تری کارها را انجام دادند و در عین حال کمتر از مغز خود کار کشیده بودند.
هانس شرودر (Hans Schroder) دانشجوی دکترای روانشناسی دانشگاه ایالتی میشیگان که در این تحقیق دخیل بوده،
معتقد است که افراد نگران،برای دستیابی به نتایج مطلوب،نیاز به تلاش مضاعف دارند؛
زیرا مغز آن ها همواره در حال پردازش چندین وظیفه است؛
برخی از این وظایف،که به نگرانی ها مربوط هستند،
بخشی از پردازش مغز را به صورت بیهوده به خود اختصاص می دهند.
همچنین جیسون موزر (Jason Moser)
یکی از دستیاران پروژه و مدیر آزمایشگاه روانشناسی بالینی دانشگاه ایالتی میشیگان نیز در خصوص اثرات اضطراب اعتقاد دارد :
آن دسته از دانشجویانی که نگرانی های خود را یادداشت کرده اند،
مانند خودرویی هستند که بار اضافه ای را خالی کرده
و حالا شبیه به یک خودروی کم مصرف و چالاک می توانند به صورت بهینه تری به مسیر پیش رو ادامه دهند.
در حالی که گروه مقابل که از نگرانی هایشان ننوشته اند،
شبیه به خودروهای پرمصرف قدیمی آمریکایی هستند که نیاز به سوخت (منظور صرف انرژی مغزی بیشتر)دارند.
در نهایت این تحقیق نشان می دهد که نوشتن نگرانی ها،موجب می شود از نظر فکری سبک شوید.
آقای شرودر،این راهکارها را نه تنها در فعالیت شغلی،بلکه برای زندگی روزمره نیز پیشنهاد می کند.
